AYAKKABI TAMİRCİSİ İLE ZENGİN

-

Bir ülkede birbirine komşu bir ayakkabı tamircisi ile zengin yaşarmış. Ayakkabı tamircisi çok mutlu, neşeli biriymiş. Sabahtan akşama kadar durmadan şarkı söyler, keyfinden yerinde duramazmış.Tamir yaparken çivi ve ayakkabı sesleri şarkılarına karışır, en güzel melodileri böyle zamanlarda söylermiş.Çevresindeki insanlar içinde bu şarkılar mutluluk kaynağı olurmuş.

Komşusu olan zenginin ise evi altınla doluymuş. Ama çok mutsuzmuş. Az şarkı söyler az uyurmuş. Bir gün sabaha karşı tam uykuya dalacakken ayakkabı tamircisi onu şarkıları ile uykusundan uyandırmış. Zengin adam yakınmaya başlamış: “Ne olurdu sanki uyku da para ile satın alınabilseydi? Çok param var ama…” demiş.

Bir gün tamirciyi konağına çağırarak şöyle demiş: “Yıllık kazancın nedir?”.Tamirci şaşırmış: “Yıllık mı? Ben kazancımı yıllık olarak hesaplayamam. Harcamam günlüktür benim. Günlüğümü sorarsan… Eh işte, fena sayılmaz. Kimi gün çok, kimi gün az. Ama işsiz günlerimde olur, boş oturduğumda, Hele bayramlarda hep yeni ayakkabılar alınır. O günler hiç kazanamam”. Adamın saflığı, iyi yürekli görünüşü, açık konuşması zenginin hoşuna gitmiş. Zengin: “Al şu yüz altını! Kazanamadığın günlerde kullanırsın” demiş. Tamirci şaşırmış: “Hiç bu kadar parayı bir arada görmemiştim” demiş. “Bu parayla tam yüz yıl bütün dünya geçinebilir” demiş tamirci.

Almış parayı doğruca evine gitmiş. Ama eve girmesi ile birlikte bütün neşesi de uçup gitmiş. “Ben ne yaparım şimdi bunu nasıl saklarım? Acaba yastığın altına mı koysam, ağacın altına mı gömsem? En iyisi şurası… Yok, yok burası…” derken gözüne uyku girmez olmuş. “Acaba hırsız mı gelir, yoksa komşu mu gördü? Şu kedi neden burada ?” diye düşünüp durmaktan başka iş yapamaz olmuş. Bu kadar altın tamircinin başına bela olmuş. Şüphe ve üzüntüden artık ne şarkı söyleyebiliyor, ne de keyifle tamir yapabiliyormuş. Huzur mutluluk kalmamış.

Sonunda daha fazla dayanamamış, almış altınları gitmiş zengin komşusuna. “Al şu altınları” demiş, “Bana uykumu ve şarkılarımı geri ver”.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Keloğlan ile Cinler Padişahı

-
Keloğlan ile Cinler Padişahı Eski zamanlar da bir Keloğlan varmış. Keloğlan, gece gündüz demez çalışırmış. Gene de anasıyla birlikte yoksulluk içinde yaşarmış. Kazandığı para ancak bir ekmek almaya yetermiş, kimi zaman ona da yetmezmiş. Öylesine yoksullarmış ki, komşuları bile onların yoksulluklarına dayanamazlarmış. Günlerden bir gün, iyi yürekli bir komşuları: ‘Al bu iple baltayı, git ormandan odun kes. Bakarsın işler yolunda gider, varsıllaşırsın; değil varsıllaşmak, padişahın kızını bile alırsın.” Demiş. Padişahın kızını da duyunca almış iple baltayı, ormanın yolunu tutmuş Keloğlan. Gece gündüz çalışmış, ev boyu odunlar yığmış. Odun tüccarı bakmış, bakmış: “Odunların da çıra gibi Kel Ağa, ne istersin bu yığına? diye sormuş. Hiç pazarlığa girmeden: “Ver beş altın, götür.” Demiş Keloğlan. Adam: “tamam”, demiş. Dünyalar Keloğlanın olmuş birden. Çil çil beş altınla koşmuş anacığına: “Ana ana, beni dokuz ay karnında taşıyan ana, bak oğlun odun kesti, para kazandı; bundan böyle
Devamı

Keloğlan ile Ali Cengiz Oyunları

-
Keloğlan ile Ali Cengiz Oyunları Keloğlan, ihtiyar anasıyla yaşıyormuş. Bir gün: - Artık evlenme çağım geldi. Anama da yardımcı gerek. Paşa kızı mı alsam, yoksa Bey kızımı? En iyisi padişahın kızı ile evleniyim, diye düşünmüş. Bu düşünceyi anasına anlatmış. Anası: - A deli oğlum! Padişah sana kızını verir mi? demiş. Ama keloğlan, padişahın hiç görmediği kızına kara sevdaya tutulmuş. Günler, aylar geçmiş, keloğlan bir deri bir kemik kalmış. Anası bakmış, olacak gibi değil, sarayın yolunu tıtmuş. Büyük uğraştan sonra padişahın huzuruna çıkmış. Padişah: - Buyur, ne derdin var, söyle bakalım! demiş. Keloğlanın anası utana sıkına: - Nasıl desem bilmem ki? demiş. - Korkmadan konuşun! demiş padişah. Keloğlanın anası derin bir nefes aldıktan sonra konuşmaya başlamış. - Benim bir kel oğlum var. Haddini bilmeden, sultan kızınız ile evlemek istiyor. Padişah gülümseyerek: - korktuğun bu mu? Bütün delikanlıların gözü sultan da! Herkes ister, ama bir kişi alır. Söyle oğluna Ali Cengi
Devamı

Keloğlan ile Kokulu Çiçek

-
Keloğlan ile Kokulu Çiçek Bir varmış bir yokmuş, Allah`ın kulu çokmuş. Bizim keloğlan keleş oğlan her işi beleş oğlan bir gün yola çıkmış, yürümüş, yürümüş taaaa uzaklardan bir ses duyduğunu sanmış, etrafı şöyle bir dinlemiş önce ama bu sefer hiç ses duyulmuyormuş… Birkaç adım daha atmış,sonra tekrar durmuş, birkaç adım daha atmış, yine etrafı . dinlemiş. Keloğlan iki adım atıyor, sonra etrafı dinliyormuş bir ara `güüm` diye bir ses duymuş, korkudan yüreği hop hop atmaya başlamış. O gün akşama kadar bu sesleri gürültüleri kovalamış durmuş. Ama hiçbir sonuca ulaşamamış. Duyduğunu sandığı bir şeyler varmış ama istediği zaman onları duyamıyormuş. Bizim Keloğlan akşam yatmış, sabaha kadar tavana dikmiş gözlerini, kulaklarını iyice açıp etrafı dinlemiş durmuş. Sabah namazına kalkan annesi keloğlan`ının yanına gelip -Ne diktin gözlerini tavana, kel oğlum keleş oğlum ? diye sormuş. Kel oğlan sessizce bakınıp, `anacığım bir ses duydun mu ? diye sormuş. Kadıncağız şöyle bir etrafı dinlemiş,
Devamı